majątek

majątek {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. majątektku {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'posiadłość ziemska, dobra ziemskie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Majątek ziemski, dziedziczny. Podupadły majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Obciążyć długami majątek {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'całość dóbr danej osoby albo grupy osób; mienie, stan posiadania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ogromny, krociowy majątek. Majątek ruchomy, nieruchomy. Majątek narodowy. Dojść do majątku. Zebrać wielki majątek. Przepuścić, roztrwonić cały majątek. Odziedziczyć majątek. Majątek rośnie, topnieje. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}zwykle blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'bogactwo, wielkie pieniądze, fortuna': {{/stl_7}}{{stl_10}}Coś kosztowało majątek. Zarobić majątek na jakimś przedsięwzięciu. Wydać na coś majątek. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}prawn. {{/stl_8}}{{stl_7}}'całość dóbr i wierzytelności należących do danej osoby fizycznej, prawnej lub grupy osób (np. rodziny) '{{/stl_7}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}odpowiadać majątkiem; robić – zrobić fortunę [majątek] {{/stl_7}}